Έτσι απλά λοιπόν…

   Ψηφίσαμε πριν από ένα μήνα και αλλάξαμε Κυβέρνηση.  Η αλλαγή στα πρόσωπα των υπουργών, ήταν εντυπωσιακή. Παρόλο που τους περισσότερους τους γνωρίζαμε από τα τηλεοπτικά πάνελ, στο ρόλο του μέλους της Κυβέρνησης ήταν «φρέσκοι». Πρώτη επιτυχία λοιπόν οι αλλαγές στο πολιτικό προσωπικό. Επιπλέον αρκετοί μαθουσάλες και δεινόσαυροι της πολιτικής συνταξιοδοτήθηκαν σ αυτές τις εκλογές.
Δεύτερη αισιόδοξη νότα, το νεανικό πρόσωπο του πρωθυπουργού και κάποιων συνεργατών του, ο πολιτικός όρκος, η χαλαρή και όχι φτιασιδωμένη ατμόσφαιρα.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με αρκετές νότες αισιοδοξίας και υποστήριξης στη Νέα Κυβέρνηση.

    Στην πορεία των ημερών και του ιδιαίτερα πυκνού πολιτικού χρόνου, με χαρά παρακολουθούσαμε στους δέκτες μας, τον τρόπο άσκησης πολιτικής στην Ευρώπη. Ένα ιδιαίτερο επικοινωνιακό show, το οποίο μας άρεσε –και ίσως εξακολουθεί να μας αρέσει- γιατί είδαμε για άλλη μια φορά τη χώρα μας να γίνεται πρωτοσέλιδο, να μονοπωλεί δελτία ειδήσεων, να γίνεται viral στο internet. Δεν μπήκαμε στην ουσία αυτής της δημοσιότητας. Άλλωστε το γνωρίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου. Ένας λαός ανυπόταχτος, με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Είμαστε εκείνοι που φέρανε τον πολιτισμό στην Ευρώπη. Έτσι απλά

   Κάποια στιγμή τα πράγματα σκούρυναν. Μικρά συννεφάκια στον καταγάλανο ουρανό μας εμφανίστηκαν. Πρόεδρος Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος…τον ξεχάσαμε κιόλας. Πρωτοκλασάτος υπουργός στην Κυβέρνηση Καραμανλή που συνέβαλε σημαντικά στο να οδηγηθούμε  στο Μνημόνιο
Μα δεν έχει αρμοδιότητες και εκφράζει την επιθυμία για εθνική συναίνεση. «Αριστερή» Κυβέρνηση, δεξιός Πρόεδρος. Όλοι ενωμένοι και ευχαριστημένοι. Λεπτομέρεια τα υπόλοιπα και το τι άλλο συμβολίζει. Έτσι απλά…

   Μετά μας προέκυψε η αγωνία των Eurogroup. Κάτι μας θύμιζε από τα παλιά, αλλά αυτά πάνε , περάσανε. Τώρα νέα πρόσωπα, πιο χαλαρά, «ερωτεύσιμα» ανά την υφήλιο, ήταν εκεί για να  αλλάξουν τα πράγματα. Και τα άλλαξαν. Η τρόικα έφυγε, το μνημόνιο επίσης. Πάει και η λιτότητα. Έτσι απλά…
 
Ως λαός είμαστε «ερωτευμένοι» με την Κυβέρνηση και ο ερωτευμένος  αγαπά και συγχωρεί πολλά. Ακόμη και το  «κανένα στα δέκα» ή το «μείον στα δέκα» να κάνει ο λαός εξακολουθεί και συγχωρεί. Αν η Κυβέρνηση το καταλάβει αυτό γρήγορα, μπορεί να αξιοποιήσει αυτό τον «έρωτα» και να προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη η Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας με τόλμη τις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε. Άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας ως Πρωθυπουργός, δείχνει να  μαθαίνει εύκολα.  Επιπλέον, θα έχει και τη βοήθεια της λογικής αντιπολίτευσης, η οποία έχει «λογικευτεί» γιατί αυτοί τα πέρασαν όλα αυτά πολύ νωρίτερα και σε πολύ χειρότερες συνθήκες έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσουν κατηγορίες ότι ήταν τουλάχιστον οσφυοκάμπτες και «yes men»
 
Έτσι απλά λοιπόν διαγράψαμε τη διάκριση μνημόνιο αντιμνημόνιο και ευτυχώς.

 Έτσι απλά αφήσαμε στην άκρη όλες εκείνες τις ανέφικτες και ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις και ευτυχώς, άλλωστε οι περισσότεροι το περίμεναν.

 Έτσι απλά τα βρήκαμε με τους εταίρους μας έστω και αν προσπαθήσαμε να τα θολώσουμε λίγο στη μετάφραση.
Έτσι απλά προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε χρηματοδότηση και ρευστότητα-ελπίζω να τα καταφέρουμε- όμως το ερώτημα είναι πόσο απλά θα καταφέρουμε τελικά να ανασκουμπωθούμε και να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να έχει αυτή η χώρα και ο λαός της ένα αξιοπρεπές μέλλον.

Γιατί αν  τελικά ο λαός πειστεί ότι «ερωτεύτηκε» λάθος, ως φυσικό επακόλουθο, επέρχεται ο χωρισμός…έτσι απλά!