Το μίσος πάντα βρίσκει τρόπους να εκφράζεται…

    Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθήσαμε δύο γεγονότα στην Ελληνική και στη διεθνή επικαιρότητα, που κυριολεκτικά μας σοκάρισαν. Το πρώτο, ήταν η φρικτή δολοφονία ενός 14χρονου από το συνομήλικο φίλο του, και το δεύτερο ήταν η μαζική δολοφονία πάνω από 50 ατόμων με ισάριθμους τραυματίες, στο Gay bar του Ορλάντο.
 
      Καις στις δύο περιπτώσεις το βασικότερο κίνητρο για τα εγκλήματα αυτά ήταν το μίσος.
Στην πρώτη περίπτωση, βασική αιτία υπήρξε η συσσώρευση μίσους από έναν μικρό έφηβο που ένιωθε μειονεκτικά απέναντι στους συνομηλίκους του και ιδιαίτερα απέναντι στο θύμα. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η αιτία που κατάφερε τις θανατηφόρες μαχαιριές στον συνομήλικό του, ήταν ότι τον μείωνε, τον έλεγε χοντρό και «γκαγκά», ενώ τον έκανε να νιώθει υποδεέστερος. Η αδυναμία του να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση, τον έφερε σε μια έξαρση τέτοια, ώστε να δολοφονήσει το φίλο του.

      Στην άλλη περίπτωση, ο δολοφόνος του Ορλάντο, ένας γεννημένος Αμερικανός στη Νέα Υόρκη, από μετανάστες Αφγανούς, ενήργησε πάνοπλος εναντίον των θαμώνων του gay bar, διοχετεύοντας το μίσος του πολύ πιο θανατηφόρα μια που είχε ολόκληρο οπλοστάσιο στη διάθεσή του. Ένα μίσος εναντίον των ομοφυλοφίλων   που όπως φαίνεται ήταν συσσωρευμένο και διογκωνόταν καθημερινά, ώσπου υπερέβη τους όποιους ανασταλτικούς μηχανισμούς.

      Τηρουμένων των αναλογιών, τα δύο εγκλήματα έχουν κοινό χαρακτηριστικό το μίσος, όπως πάμπολλα εγκλήματα γίνονται καθημερινά εξαιτίας του μίσους. 

      Στην πρώτη περίπτωση, στην εγχώρια, θα εγερθούν πολλές συζητήσεις για το bulling, τις συνέπειές του, το ρόλο των γονέων, των παιδαγωγών κλπ. Άλλωστε η έκφραση μίσους μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους στην καθημερινότητά μας και οι αντιδράσεις ενίοτε παίρνουν διάφορες τροπές. (π.χ. Περίπτωση Βαγγέλη Γιακουμάκη).
Στη δεύτερη περίπτωση, στο Ορλάντο, όσο και αν μπερδεύονται πολλοί με την καταγωγή του δράστη,  η πράξη του ταιριάζει περισσότερο με αντίστοιχες επιθέσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια που έχουν συμβεί από προβληματικούς μαθητές ή φοιτητές, οι οποίοι εκφράζουν μίσος εναντίον μιας ομάδας (π.χ. ομάδα συμμαθητές) για αυτό που υφίστανται ή νομίζουν ότι υφίστανται.

    Εδώ, έχουμε έκφραση μίσους εναντίον μιας κοινωνικής ομάδας, η οποία ούτως ή άλλως στοχοποιείται από πολλούς και γίνεται αποδέκτης έκφρασης μίσους με διαφόρους τρόπους. Αν και πολλοί ψάχνουν σχέσεις του δράστη με το ISIS, ακόμη και αν υπήρχε μια κάποια ιδεολογική συνάφεια ως προς τους ομοφυλοφίλους, εντούτοις δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε οργανωτική ή άλλη ιδεολογική συσχέτιση. Κοινό χαρακτηριστικό το μίσος λοιπόν.

      Η κοινωνία μας, δυστυχώς, έχει το μίσος συστατικό της στοιχείο. Μίσος για τον άλλο, τον διαφορετικό. Μίσος για εκείνον που έχει άλλη άποψη. Σ αυτό συμβάλλουν όλοι εκείνοι οι δημαγωγοί, οι οποίοι προκειμένου να αποκτήσουν ευήκοο ακροατήριο κηρύττουν το μίσος εναντίον του άλλου, του διαφορετικού. Συχνά μάλιστα όταν συμβαίνουν εγκλήματα όπως του Ορλάντο, οι κήρυκες του μίσους, θεωρούν ότι δικαιώνονται, όπως π.χ. επιχειρεί να πείσει ο υποψήφιος για την Αμερικάνικη προεδρία Donald Trump,  αποσιωπώντας ότι εκείνοι έχουν συμβάλλει πολύ περισσότερο μέσα από τη διχαστική και την εμπρηστική τους ρητορική σε εγκλήματα αυτής της μορφής.

Όσο όμως μια κοινωνία καλλιεργεί το μίσος, τόσο αυτό θα βρίσκει πιστόλια και μαχαίρια να εκφράζεται