Ταξιδι Αθάνατο Κραυγή Ψυχής: Πολύμνια Κοτσώνη και Θεόφιλος Χριστουλάκης Δίνουν Φωνή στη Μνήμη

Το τραγούδι αυτό δεν είναι απλώς μια μελωδία, αλλά μια κραυγή ψυχής.

Εμπνευσμένο από την τραγωδία στα Τέμπη, δίνει φωνή σε όσους χάθηκαν και σε όσους έμειναν πίσω να θρηνούν.

Με στίχους που συγκλονίζουν και μουσική που αγγίζει την καρδιά, μεταφέρει τον πόνο, την οργή και την ανάγκη για δικαιοσύνη.

Είναι ένας φόρος τιμής στη μνήμη των θυμάτων και μια υπενθύμιση πως δεν πρέπει να σωπάσουμε. Αυτό το τραγούδι είναι η φωνή όλων μας.

.

Δείτε τι έγραψαν οι καλλιτέχνες:
Η τέχνη ήταν πάντα η φωνή της ψυχής. Και από όλες τις μορφές της τέχνης, η μουσική είναι ίσως η πιο δυνατή… γιατί μιλάει κατευθείαν στην καρδιά. Μέσα από αυτό το τραγούδι, δεν θέλουμε απλά να πούμε μια ιστορία, αλλά να δώσουμε φωνή σε εκείνους που χάθηκαν, σε εκείνους που έμειναν πίσω, σε όσους νιώθουν πόνο, οργή, θλίψη. Γιατί τα Τέμπη δεν είναι το μόνο σημάδι που πονάει. Υπήρξαν κι άλλα πριν από αυτό. Στάχτες, συντρίμμια, σιωπή. Και πάντα οι ίδιοι να ρωτάμε, οι ίδιοι να θρηνούμε, οι ίδιοι να μην ξεχνάμε. Αυτό το τραγούδι είναι για εκείνους που δεν γύρισαν. Και για όλους εμάς που δεν πρέπει να σωπάσουμε.
Στίχοι: Θεόφιλος
Μουσική : Πολύμνια Κοτσώνη
Ενορχήστρωση : Πολύμνια Κοτσώνη, Νίκος Κούσης
Μίξη – mastering: Νίκος Κούσης, Πολύμνια Κοτσώνη
Σκηνοθεσία: Μάνος Γιαννακάκης, Πολύμνια Κοτσώνη Camera: Μάνος Γιαννακάκης
Video Εditing: Μιχάλης Δουνδουλάκης Vocal Coach: Maria Rouka ‪@allaboutvoice‬
Ευχαριστούμε τον Λευτέρη Κουκουράκη για την παραχώρηση του χώρου.
Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Αλέξανδρο Ζάντζα. Φωνή: Πολύμνια Κοτσώνη Πιάνο: Νίκος Κούσης Ακουστικές – ηλεκτρικές κιθάρες: Σπύρος Κουτσορινάκης Μπουζούκι: Αλέξανδρος Ζάντζας Βιολί: Πέτρος Δούναβης Cymbal fills: Νίκος Χόντζας Στη χορωδία συμμετείχαν: Αλέξανδρος Ζάντζας Στέλλα Μποτωνάκη Στέλλα Γεωργακάκη Μαίρη Αθανασίου Λευτέρης Κουκουράκης Αφήγηση: Θεόφιλος Χριστουλάκης Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους προαναφερθέντες που συνέβαλαν αφιλοκερδώς στην υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος.

Στίχοι: Στα Τέμπη ακούγονται κραυγές Λένε ακόμα τις βραδυές Κι εσυ έχεις θράσος να μου λες Ότι γιατρεύονται οι πληγές

Στα Τέμπη ακούνε κλάματα Τη νύχτα ως τα χαράματα Κι εσυ στον πόνο τους γελάς Κι ούτε προσχήματα κρατάς   Στα Τέμπη έπιασανε χορό Νέοι και νιες ένα σορό Χορεύουν με τον θάνατο Σε ένα ταξίδι αθάνατο   Στα Τέμπη έριξανε μπετό Να κρύψουνε το μυστικό Κι εσυ θάρρεις πως θα κρυφτείς Μέσα στο πλήθος μη φανείς   Στα Τέμπη έπιασανε χορό Νέοι και νιες ένα σορό Χορεύουν με το θάνατο Σε ένα ταξίδι αθάνατο   Τα Τέμπη θα ναι αφορμή Το δίκιο να εισακουστεί Να δεις και ‘σύ για μια φορά Απίδια ο σάκος αν χωρά