Συγκίνηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο για την «Κυκλαδίτισσα» που επέστρεψε στην Ελλάδα

10.07

«Ο επαναπατρισμός των αρχαιοτήτων της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου, που σήμερα εορτάζουμε, είναι μια επιτυχία για την Ελλάδα και για τη Γερμανία. Μια νίκη της ουσιαστικής αντίληψης του πολιτισμού ως ενός συνεκτικού δεσμού των συγχρόνων κοινωνιών, ως ενός συστατικού που δε χωρίζει, αλλά ενώνει τους λαούς και τη θεσμική τους εκπροσώπηση».



Με αυτά τα λόγια ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος χαιρέτισε την επιστροφή στην Ελλάδα ενός μαρμάρινου ειδωλίου και ενός τηγανόσχημου σκεύους, σε τελετή που έγινε την Παρασκευή στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου τα δυο εξαιρετικά σπαράγματα του Πρωτοκυκλαδικού Πολιτισμού θα εκτίθενται πλέον. 

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης καθώς και στελέχη του Κρατικού Μουσείου της Βάδης στην Καρλσρούη, το οποίο, μετά από πολύχρονες διαπραγματεύσεις, αποφάσισε να επιστρέψει τις δυο αρχαιότητες, όταν αποδείχθηκε ότι είχαν εξαχθεί παράνομα από την Ελλάδα. 



«Το κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης εφαρμόζει τις σύγχρονες αποφάσεις εναντίον της αρχαιοκαπηλίας και ασπάζεται την άποψη πως, αρχαιότητα της οποίας η νόμιμη καταγωγή δεν αποδεικνύεται, πρέπει να επιστρέφεται. Ακόμα και η αμφιβολία λειτουργεί υπέρ του αντικειμένου», τόνισε ο υφυπουργός του υπουργείου Επιστήμης, Έρευνας και Πολιτισμού του κρατιδίου της Βάδης Βυρτεμβέργης, Γιούργκεν Βάλτερ. 



 Η γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Μαρία Βλαζάκη – Ανδρεαδάκη μιλώντας για το ειδώλιο και το τηγανόσχημο σκεύος, είπε ότι  το μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο, ύψους σχεδόν 90 εκ., απεικονίζει γυναικεία μορφή με τα χέρια σταυρωμένα κάτω από το στήθος. 



Μοιάζει με ειδώλιο, μεγαλυτέρων διαστάσεων, που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και προέρχεται από την Αμοργό. Οι ανατομικές λεπτομέρειες, όπως αυτιά, μύτη, στήθος, μάτια και φρύδια, αποδίδονται είτε πλαστικά είτε σε χαμηλό ανάγλυφο και σώζονται ίχνη χρώματος. Το ειδώλιο χρονολογείται στο 2700- 2400/ 2300 π.Χ».



Αναφορικά με το τηγανόσχημο σκεύος, είπε ότι « έχει διάμετρο 18 εκ. Διακοσμείται με ανάγλυφη αλληλοσυνδεόμενη σπείρα, η οποία κατανέμεται με ακρίβεια στην επιφάνεια του αγγείου. Η σπείρα υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλές διακοσμητικό θέμα στον Πρωτοκυκλαδικό Πολιτισμό και πιθανώς συμβολίζει τη θάλασσα ή τον ήλιο. Αντίστοιχος διάκοσμος απαντάται και σε πυξίδες, προερχόμενες από τα Δωκαθίσματα Αμοργού, τη Νάξο και τη νησίδα του Δασκαλειού. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα λίθινα τηγανόσχημα και το μοναδικό δείγμα που έχει κατασκευαστεί από χλωρίτη λίθο. Χρονολογείται και αυτό στο διάστημα από 2700- 2400 έως 2300 πΧ».

tanea.gr