Μπορούμε να φάμε ένα φρούτο που έχει αρχίσει να χαλάει;

Τι κάνουμε όμως εάν τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουμε ήδη στο ψυγείο μας παρουσιάζουν τα πρώτα σημάδια αλλοίωσης; Είναι ασφαλές να τα καταναλώσουμε ή πρέπει να τα πετάξουμε;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο «στιγματισμός» των προϊόντων που δεν ανταποκρίνονται στα αισθητικά πρότυπα της τελειότητας πρέπει να εξαλειφθεί.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το 2010 απορρίφθηκαν στις ΗΠΑ φρούτα και λαχανικά αξίας 30 δις δολαρίων λόγω εκτιμώμενης φθοράς. Ωστόσο, οι μικροοργανισμοί που προκαλούν εξωτερική φθορά στα φρέσκα προϊόντα συνήθως δεν είναι βλαβεροί για τον άνθρωπο.

Τα σημάδια αλλοίωσης που βλέπουμε είναι το αποτέλεσμα της «μάχης» ανάμεσα στους φυτικούς οργανισμούς και στα μικρόβια. Όπως και ο άνθρωπος, έτσι και τα φυτά συνυπάρχουν με διάφορους οργανισμούς, όπως μύκητες και βακτήρια. Ορισμένοι από αυτούς τους οργανισμούς είναι ωφέλιμοι για το φυτό, βοηθώντας το να αντιστέκεται σε ασθένειες ή να αντλεί θρεπτικά συστατικά. Άλλοι βέβαια έχουν παθογόνο δράση και επιβιώνουν ακόμη κι όταν το φρούτο ή το λαχανικό βρίσκεται πια στο μανάβικο ή στο ψυγείο μας.

Στόχος αυτών των μικροοργανισμών είναι να διαπεράσουν τα εξωτερικά στρώματα του φρούτου ή του λαχανικού ώστε να αντλήσουν τα σάκχαρα και τα λοιπά συστατικά που βρίσκονται στο εσωτερικό του. Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής είναι τα εμφανή σημάδια αλλοίωσης που βλέπουμε στο προϊόν. Μπορούμε να «σώσουμε» το φρούτο και το λαχανικό απλώς και μόνο απομακρύνοντας το αλλοιωμένο μέρος –το οποίο άλλωστε δεν έχει καλή γεύση– χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο την υγεία μας.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι οι μικροοργανισμοί που μεταφέρονται από τα φρέσκα προϊόντα στον άνθρωπο και προκαλούν τροφική δηλητηρίαση –όπως το εσερίχια κόλι και η σαλμονέλα– δεν φαίνονται με γυμνό μάτι και δεν προκαλούν εμφανή αλλοίωση.

Δεν πρέπει λοιπόν να κρίνουμε τα φρούτα και τα λαχανικά από το… περιτύλιγμά τους, αλλά πρέπει να φροντίζουμε να τα πλένουμε καλά πριν τα καταναλώσουμε.