Μεταναστευτικό της πρώτη φορά αριστεράς…

     Εδώ και κάποια χρόνια είναι γνωστό ότι η Ελλάδα αποτελεί μια σημαντική πύλη εισόδου μεταναστών κυρίως από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη. Τη σημαντικότερη μετά την Ιταλία,  έχοντας ξεπεράσει την Ισπανία και τη Γαλλία μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία.

       Η επιθυμία για μετανάστευση δημιουργείται σε μεγάλο αριθμό κατοίκων της  Συρίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ και του Πακιστάν, λόγω του πολέμου και των άθλιων συνθηκών που επικρατούν στις χώρες αυτές.

      Η δυνατότητα για μετανάστευση υπάρχει όμως σε πολύ μικρό αριθμό κατοίκων αυτών των χωρών λόγω των οικονομικών δυσχερειών,  των δυσχερειών μετακίνησης κλπ. Τελικά μεταναστεύουν εκείνοι που το επιθυμούν πολύ και έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τεράστια ποσά στους διακινητές που μπορεί να φτάσουν από 3000-8000 το κεφάλι. 
     Η πρώτη επιθυμία τους ήταν πάντοτε η Ιταλία επειδή έχει ελεύθερα χερσαία σύνορα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες  στις οποίες οι περισσότεροι επιθυμούν να προωθηθούν( κυρίως Γερμανία και σκανδιναβικές χώρες). Έτσι στην Ελλάδα βρισκόταν μόνο κάποιοι  κατά λάθος ή αν τους ξεγελούσαν οι διακινητές ή από κακές καιρικές συνθήκες, διότι γνώριζαν ότι ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η προώθησή τους στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ότι θα κατέληγαν τελικά σε κάποιο κέντρο φιλοξενίας ή κράτησης.
     Τον τελευταίο καιρό, η κατάσταση αυτή έχει διαφοροποιηθεί δραματικά σε βάρος της Ελλάδας με τεράστια την ευθύνη της πρώτη φορά «αριστεράς» κυβέρνησης.
   Η εξαγγελία πολιτικής  «ελεύθερης» κυκλοφορίας των μεταναστών εντός της χώρας και η «εξαφάνισή» τους μετά το …  «λιάσιμο», όπως είχε δηλώσει η αρμόδια υπουργός, δημιούργησε δύο νέα δεδομένα. Δεδομένο πρώτο είναι ότι όλοι όσοι επιθυμούν να μεταναστεύσουν με ασφάλεια και έχουν χρήματα, ειδικά οι Σύριοι, πήραν το μήνυμα ότι στην Ελλάδα μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα, να μείνουν όπου θέλουν και όπως θέλουν, άρα αν έχουν χρήματα και σε ξενοδοχεία, και μπορούν μέσα από τις κατάλληλες διασυνδέσεις με τους διακινητές να συνεχίσουν κυρίως μέσω Σκοπίων ή Βουλγαρίας προς τις χώρες τις δυτικής Ευρώπης που είναι ο τελικός προορισμός τους.
   Όταν η Κυρία Χριστοδουλοπούλου δήλωνε ότι οι μετανάστες απλά «εξαφανίζονται» εννοούσε ακριβώς αυτό, ότι με το δεδομένο ότι αρμόδια χώρα για τη χορήγηση ασύλου είναι η χώρα πρώτης εισόδου, άρα η Ελλάδα, κάτι που το γνωρίζουν και οι μετανάστες και δεν θέλουν βέβαια άσυλο στην Ελλάδα, θα έχουν κίνητρο να «εξαφανιστούν» προς κάποια άλλη Ευρωπαϊκή Χώρα, χωρίς κανένα στοιχείο ότι πέρασαν από την Ελλάδα, οπότε θα πάρουν άσυλο στη χώρα αυτή. Θα βρίσκονταν λοιπόν στη Γερμανία μέσω Σκοπίων, Σερβίας, Σλοβενίας, Αυστρίας, χωρίς οι χώρες αυτές υποτίθεται να μπορούν να αποδείξουν ότι η χώρα πρώτης εισόδου ήταν η Ελλάδα…Δηλαδή να κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους, και να βοηθήσουμε στις δουλειές τους τα καλά παιδιά τους διακινητές…
    Άντε να δεχθούμε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι για 500-1000 μετανάστες, το δεύτερο δεδομένο όμως έχει άλλες συνέπειες. Το δεδομένο αυτό είναι ότι κάθε λογικός άνθρωπος που μεταναστεύει επιλέγει τον πιο ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο μετανάστευσης. Έτσι από τη στιγμή που έγινε γνωστή αυτή η …  «πολιτική», σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι μετανάστες από την Ασία, προτιμούν πια τον εύκολο δρόμο προς τα Ελληνικά νησιά, με όλους τους κανόνες ασφαλείας, (βλέπουμε π.χ. να φορούν και ναυτικά σωσίβια στα φουσκωτά με τα οποία  περνούν τα 1-2 μίλια για την Κω ή τη Μυτιλήνη), γνωρίζοντας ή μάλλον περιμένοντας ότι θα είναι ελεύθεροι να μετακινηθούν όπου θέλουν και όπως θέλουν προκειμένου να βρουν άκρη να προωθηθούν προς τις χώρες που είναι ο προορισμός τους, ψάχνοντας τους αντίστοιχους διακινητές…
     Συνήθως οι μετανάστες αυτοί είναι οικογένειες σχετικά καλοβαλμένες οι οποίοι επιθυμούν να αποφύγουν τον πόλεμο και τους κινδύνους του. Πέφτουν στα νύχια των διακινητών οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται όσο και όπως μπορούν, διακινδυνεύουν στο ταξίδι και χάνονται ζωές. Βούτυρο στο ψωμί των τελευταίων έχει βάλει η Ελληνική Κυβέρνηση. Έρχονται λοιπόν σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό και βλέποντας πια ότι δεν είναι τα πράγματα όπως τα περίμεναν, διεκδικούν ότι μπορούν να διεκδικήσουν. Παρόλο που δικαιούνται άσυλο εξαιτίας του πολέμου στη χώρα τους  δεν το ζητούν στην Ελλάδα γιατί επιθυμούν να πάνε σε άλλες χώρες. Η Κυβέρνηση βλέποντας ότι έχει κάνει γκάφα δεν τους αφήνει να φύγουν από τα νησιά, αλλά δεν ξέρει και τι να τους κάνει, δηλαδή «μύλος»!   
      Για άλλη μια φορά λοιπόν ο βολονταρισμός της λεγόμενης αριστεράς, (θεωρώ την επιθυμία μου πραγματικότητα), οδήγησε σε μια μη πολιτική για το μεταναστευτικό ζήτημα το οποίο έχει εξελιχθεί σε μείζον θέμα ειδικά για τα νησιά που αδυνατούν να διαχειριστούν τους αποκλεισμένους σ αυτά μετανάστες. Κατάργησαν λοιπόν τα κέντρα κράτησης και μετέτρεψαν ολόκληρα νησιά σε κέντρα κράτησης με όσες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό όχι μόνο οικονομικές αλλά κυρίως κοινωνικές, (όπως π.χ. το χαστούκι αστυνομικού σε μετανάστη δημιούργησε κύμα συμπαράστασης υπέρ του αστυνομικού)… Την ίδια στιγμή δεν ξέρουν τι να κάνουν, δεν τους εμπιστεύεται κανείς στην Ευρώπη και παρά το ότι ο επίτροπος για τη μετανάστευση είναι Έλληνας και η κομισιόν αποφάσισε να διαθέσει 2,5 δις για το μεταναστευτικό, δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν. Έτσι όμως αφενός τα δικαιώματα των μεταναστών πάνε περίπατο  αφήνοντάς τους έρμαια του κάθε εγκληματία διακινητή, και ωθώντας τους να ξεκινούν ταξίδι στην ελπίδα αλλά στην ουσία στο αδιέξοδο, αφετέρου δημιουργούν εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις που μόνο σε καλό δεν θα βγάλουν.
     Είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ο νόμος για τη μετανάστευση, να ζητηθεί επίσημα βοήθεια από την Επιτροπή της Ε.Ε. χωρίς προαπαιτούμενα και πονηριές, να αντιμετωπιστεί το ζήτημα με δικαιοσύνη και αυστηρότητα, ώστε να δοθεί το κατάλληλο «σήμα» προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι τα πράγματα αντιμετωπίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα.  Άλλωστε κατακαλόκαιρο καίει πολύ ο ήλιος και δεν επιτρέπεται να αφήνουμε τους συνανθρώπους μας να «λιάζονται»….