Διήμεροι εορτασμοί για τον Αγ. Ιωάννη το Μεθυστή στην Αργυρούπολη

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος και η Ενορία Αργυρούπολης Ρεθύμνης σε συνεργασία με το Κέντρο Κρητικής Γαστρονομίας στην Αργυρούπολη (Αγροδιατροφική σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης ), το Δήμο Ρεθύμνης ? Γραφείου Τουρισμού Πολιτισμού και το Δίκτυο Οινοποιών Κρήτης ?Wines of Crete?, σας προσκαλούν στο διήμερο εορτασμό του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή την Δευτέρα 2 και τη Τρίτη 3 Νοεμβρίου στην Αργυρούπολη Ρεθύμνου.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων:

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, Γραφεία Συλλόγου, Αλληλοδιδασκαλείο Πλατεία Αγίου Ιωάννη Αργυρούπολης
Ομιλητές οινολόγοι ? αμπελουργοί: Γαλάνης Γιάννης & Κώστας, Κλάδος Στέλιος, Ντουράκης Αντώνης
– 6:00 μ.μ. Ανοικτή συζήτηση οινολογίας και αμπελουργικής από οινολόγους και οινοποιούς του Δικτύου Οινοποιών Κρήτης ?Wines of Crete?
– 7:00 μ.μ Οινογνωσία από το Κέντρο Κρητικής Γαστρονομίας και το Δίκτυο Οινοποιών Κρήτης ?Wines of Crete?
– 8:00 μ.μ. 4ος Διαγωνισμός ερασιτεχνικής οινοποίησης. Η υποδοχή των κρασιών θα πραγματοποιείται από τις 5:00 μ.μ. της ίδιας μέρας. Στο διαγωνισμό συμμετέχουν μόνο «φρέσκα» κρασιά, παραγωγής 2015. Για τη συμμετοχή απαιτείται δείγμα ενός (1) λίτρου σε γυάλινη φιάλη.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου, Άγιος Γεώργιος Μεθυστής περιοχή «Πήγαδος»
– 8:00 π.μ. Πανηγυρική Θεία λειτουργία στο εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου στην περιοχή «Πήγαδος» κοντά στο Δημοτικό Σχολείο Αργυρούπολης (περίπου 750 μέτρα χωμάτινος δρόμος).
– Μετά το τέλος της Θείας λειτουργίας θα ακολουθήσει παραδοσιακή φιλοξενία, στο χώρο του Αγίου Γεωργίου από την οικογένεια Γεωργίου Κυριακάκη.

Λίγα Λόγια για τη γιορτή του Αγίου Γεώργιου του Μεθυστή

Σύμφωνα την εκκλησία μας δεν υπάρχει σχέση με το κρασί και τον Άγιο Γεώργιο που στις 3 Νοεμβρίου τιμάται η ανάμνηση της κατάθεσης των λειψάνων του στο ναό του στην Παλαιστίνη, ωστόσο η συνήθεια να ανοίγουν εκείνη τη μέρα τα βαρέλια τον κατέστησε… Μεθυστή και με το όνομα αυτό καταγράφεται στο ελληνικό λαϊκό εορτολόγιο.
Στην πραγματικότητα, τη μέρα εκείνη γιορτάζεται η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου, δηλαδή η μεταφορά τους στη Λύδδα της Ιόππης (Παλαιστίνης), πατρίδα της μητέρας του, της αγίας Πολυχρονίας, ενώ ο πατέρας του αγίου, ο άγιος Γερόντιος, ήταν από την Καππαδοκία. Γιορτάζονται επίσης και τα εγκαίνια του ιστορικού ναού του, που σώζεται ακόμη εκεί και είναι σεβαστός όχι μόνο από τους χριστιανούς, αλλά και από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι ονομάζουν τον άγιο “Χάντερ”, δηλαδή “Πράσινο”).

Σπουδαία γιορτή, το άνοιγμα του βαρελιού με το καινούργιο κρασί, γνωστή από τα χρόνια του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Στις αρχές της Άνοιξης τα «Πιθοίγεια» στην αρχαία Αθήνα, το άνοιγμα των πιθαριών με το καινούργιο κρασί ήταν εντεταγμένα στην επίσημη εορτή των Ανθεστηρίων. Την ημέρα των Πιθοιγείων οι Αθηναίοι έκαναν σπονδές έξω από το ιερό του Διονύσου. Έριχναν δηλαδή στη γη λίγο κρασί. Επέστρεφαν «τα σα εκ των σων», το δώρημα του Διονύσου. Ήταν και τότε μέρα χαράς, γιορτής και άκρατης οινοποσίας. Την επόμενη ημέρα συνέχιζαν και πάλι με οινοποσία και χοές.

Το κρασί παρέμεινε συνδεδεμένο με τη θεότητα στη χριστιανική λατρεία, αλλά ταυτόχρονα και με τη χαρά της ζωής. Έτσι ο Αι Γιώργης έγινε Μεθυστής εκφράζοντας αυτήν την πανάρχαια σύνδεση του οίνου με το ιερό και το θείον. Ο Άγιος Γεώργιος του Νοεμβρίου είναι αγροτικός άγιος και κυρίως αμπελουργικός. Στάμνες γεμάτες κρασί με δίχρωμα φύλλα, κιτρινοπράσινα λόγω της εποχής, θα δει στη γιορτή του. Και τους αμπελουργούς να γιορτάζουν και να προσφέρουν τις νενομισμένες απαρχές στον Άγιο τους.

Σχεδόν σε όλη  τη Κρήτη ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου αρχίζει στις 2 Νοεμβρίου. Οι παραγωγοί κρασιού φρόντιζαν να πάνε στους ναούς κρατώντας στάμνες με το καινούργιο κρασί το απόγευμα ή και την επόμενη, ανήμερα της γιορτής.

Στις 3 Νοεμβρίου είναι σχεδόν πανελλήνιο το έθιμο να ανοίγουν τα βαρέλια με το φρέσκο κρασί. Στην Κρήτη η διαδικασία αυτή παίρνει πανηγυρικό χαρακτήρα. Από το πρωί σχηματίζονται παρέες για να «δοκιμάσουν» το κρασί και να ζήσουν την ιδιαιτερότητα της ημέρας. Στα αμπελουργικά χωριά όλα τα σπίτια είναι ανοιχτά και προσφέρονται ειδικά μεζεδάκια για τους επισκέπτες.

Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
βλόγησε τη σοδειά μου
φάε και πιές και σίμωσε
και φύλα τα παιδιά μου
Μα γω κρασί δεν έπινα.
Εγώ το κοινωνούσα.
Και εδά μεθώ και χαίρομαι
κι όλο θα το βλογούσα,
αρκεί να μου το τάξετε
σε τούτη δω τη σχόλη
πως κάθε χρόνο θα ‘ρχεστε
να μου το φέρνετ’ όλοι.