Χανια
Δύο Έλληνες μιλούν για την κόλαση στο Κίεβο:Ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούν από το πρωί…
«Από το πρωί πυροβολούν ελεύθεροι σκοπευτές. Πέφτουν νεκροί νέοι άνθρωποι, πυροβολημένοι στο κεφάλι ή στην καρδιά. Κανείς δεν ξέρει πόσοι είναι οι τραυματίες»…
Ο ομογενής Σέργιος Χαντελίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μαριούπολη, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια ζει στο Κίεβο. Τα μάτια του έχουν δει πολλά τις τελευταίες ημέρες στη φλεγόμενη ουκρανική πρωτεύουσα.
«Εχω πάει πολλές φορές στην πλατεία Ανεξαρτησίας. Οι διαδηλωτές δεν είναι τρομοκράτες. Είναι απλοί άνθρωποι. Κάποιοι έχουν χάσει τη δουλειά τους. Η υποστήριξη από τους κατοίκους του Κιέβου είναι μεγάλη. Στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ συγκεντρώνονται τρόφιμα, φάρμακα, νερά. Κάθε λεπτό μπαίνουν περίπου 50 άτομα με γεμάτες σακούλες», μας περιέγραψε χθες το βράδυ.
Λέει πως ο κόσμος σχημάτιζε χθες ουρές στα βενζινάδικα. Το μετρό έμενε κλειστό. Κάποιοι εγκαταλείπουν το Κίεβο για τα εξοχικά τους σπίτια. Ουρές σχηματίζονται, προσθέτει, και στα ΑΤΜ των τραπεζών. «Φοβάται ο κόσμος μήπως σταματήσουν οι τράπεζες να λειτουργούν. Κάποιες έχουν θέσει όριο στις αναλήψεις», λέει ο κ. Χαντελίδης.
Η διάχυτη αβεβαιότητα και ο φόβος για το μέλλον δεν αφορά μόνο την πολιτική, αλλά και την οικονομία. Οι Ουκρανοί παρακολουθούν σε καφενεία, μαγαζιά και σπίτια τις εξελίξεις από Ιντερνετ και τηλεόραση. «Δεν νομίζω να πάμε σε εμφύλιο, αλλά πιθανότητα υπάρχει», μας έλεγε χθες το απόγευμα ο κ. Χαντελίδης ενώ ακούγονταν εκρήξεις από την πλατεία Ανεξαρτησίας…
«Η λέξη εμφύλιος που ψιθυριζόταν με δισταγμό, σήμερα λέγεται ελεύθερα και γράφεται παντού. Τις τελευταίες ώρες έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται και μια άλλη λέξη: πραξικόπημα», λέει ο καθηγητής του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας, Γιώργος Πλειός, που βρίσκεται εδώ και μέρες στο φλεγόμενο Κίεβο. «Η βιαιότητα μού έχει κάνει περισσότερο εντύπωση. Και της αστυνομίας και των διαδηλωτών».
Οι διαδηλωτές, λέει, είναι σε μεγάλο βαθμό νέοι, που δείχνουν να προέρχονται από οικογένειες της μεσαίας τάξης, αλλά και μεσήλικες που ανήκουν σε χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. «Με όσους διαδηλωτές έχω μιλήσει, μου λένε πως θέλουν να φύγει ο Γιανουκόβιτς, να σταματήσει η εξάρτηση από τη Ρωσία και να αλλάξει το σύστημα εξουσίας. Διεκδικούν περισσότερα δικαιώματα για τη μεσαία τάξη απέναντι σε ένα σύστημα διαπλοκής».
Ο δρόμος που καταλήγει στην πλατεία Ανεξαρτησίας έχει καταληφθεί σε μήκος 1,5 χιλιομέτρου από σκηνές, στις οποίες κοιμούνται οι διαδηλωτές, περιγράφει. «Τα σημεία πρόσβασης στην πλατεία είναι κλειστά με οδοφράγματα που έχουν φτιαχτεί με ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, καμένα λάστιχα, ξύλα, συρματοπλέγματα, ακόμη και τσουβάλια με παγωμένο χιόνι».
Οι πληροφορίες, λέει ο ίδιος, κάνουν λόγο για δεκάδες νεκρούς, κυρίως από ελεύθερους σκοπευτές. «Το τμήμα αυτό της αστυνομίας λειτουργεί με στρατιωτική υπόσταση έναντι συμβολαίου».
Οπλα, συμπληρώνει, έχουν χρησιμοποιήσει και διαδηλωτές. «Κάποιοι φοράνε στρατιωτικές στολές και πρέπει σε μεγάλο βαθμό να ανήκουν στην ακροδεξιά. Στο δημαρχείο, όπου οι διαδηλωτές έχουν στήσει αρχηγείο και χώρο περίθαλψης τραυματιών, βλέπει κανείς σύμβολα πολλών πολιτικών οργανώσεων». Οι Ουκρανοί, λέει, είναι σοκαρισμένοι και περιμένουν μια ειρηνική επίλυση, που δεν φαίνεται να έρχεται…
Γιάννης Φώσκολος
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Λ. ΓΚΟΥΛΙΑΜΑΚΗ
Η μάχη του φακού
Με τον φακό της καταγράφει ακραίες καταστάσεις και γεγονότα που αλλάζουν τον ρουν της Ιστορίας. Η Ελληνίδα φωτορεπόρτερ Λουίζα Γκουλιαμάκη βρίσκεται ήδη στο αιματοβαμμένο Κίεβο ανάμεσα στους εκατοντάδες φωτορεπόρτερ που δίνουν τη δική τους μάχη της ενημέρωσης στην Ουκρανία. «Εφτασα την Τετάρτη στο Κίεβο», λέει η ίδια στο «Εθνος».
«Η κατάσταση είναι επικίνδυνη» πρόλαβε να μας πει πριν κλείσει το τηλέφωνό της για να αποτυπώσει τις συγκλονιστικές εικόνες που βλέπει μπροστά στα μάτια της.
Η βραβευμένη φωτογράφος συνεργάζεται με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Πάντα στην πρώτη γραμμή, η Λουίζα Γκουλιαμάκη στέλνει σε ολόκληρο τον κόσμο εικόνες που σοκάρουν.
Η επικοινωνία των φωτορεπόρτερ, που αυτές τις ημέρες καλύπτουν τα γεγονότα στην πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου, είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού η καρδιά της ουκρανικής πρωτεύουσας παραμένει πεδίο μάχης. Πολλά σημεία της έχουν μετατραπεί σε νεκροτομείο…
Μέσα από τις εικόνες της Λουίζας Γκουλιαμάκη, η φρίκη του εμφυλίου πολέμου που είναι προ των πυλών παρουσιάζεται με λεπτομέρειες που προκαλούν αίσθηση.
Ερείπια σωριάζονται πλάι σε ιστορικά μνημεία της πόλης, σπίθες από φωτιές που καίνε κτίρια και αυτοκίνητα πετούν στον αέρα, άνθρωποι ουρλιάζουν προσπαθώντας να σώσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. «Οι διαδηλωτές έχουν προχωρήσει πολύ… Υπάρχουν νεκροί…» μας λέει η ίδια.
Κ. Γενιτσαριώτη