Έχουμε συνηθίσει στα παραμύθια

 
        Μας αρέσουν τα παραμύθια. Με αυτά μεγαλώσαμε. Τα περισσότερα έχουν καλούς και κακούς, νεράιδες και δράκους και όλα, μα όλα, τελειώνουν με το ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.

       Αυτό εξηγεί γιατί σε όλους μας αρέσουν τα όμορφα λόγια, εκείνα που μας χαϊδεύουν τα αυτιά. Εκείνα που μας υπόσχονται ότι θα ζήσουν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.

      Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα, είναι η αφήγηση ενός παραμυθιού. Το παραμύθι μας έχει το δράκo της εξόδου από το Ευρώ, έχει την κακή μάγισσα, η οποία προέρχεται μάλιστα από τα ανήλιαγα κάστρα της κεντρικής Ευρώπης(όλοι ξέρουμε πια είναι αυτή), έχει την υπόσχεση ότι θα ζήσουν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.
    Οι αφηγητές του παραμυθιού άλλος επικεντρώνει περισσότερο στο δράκο και μας φοβίζει, άλλος επικεντρώνει στο ευχάριστο τέλος τονίζοντας το ότι θα ζήσουμε καλύτερα και άλλος εξορκίζει τη μάγισσα…
Όμως πρόκειται για παραμύθι. Επειδή μάλιστα είναι περίοδος γιορτών, μας επηρεάζουν περισσότερο τα παραμύθια και μας αρέσει να τα ακούμε χωρίς να μπαίνουμε και στον κόπο-γιατί κόπος είναι και μάλιστα μεγάλος- να σκεφτούμε που τελικά συγχέεται το παραμύθι με την πραγματικότητα.

      Εκείνοι που θεωρούν το δράκο πρωταγωνιστή και μας δίνουν οδηγίες να τον αποφύγουμε για να μη μας φάει, δεν μας λένε ταυτόχρονα τι θα τρώμε εμείς όσο καιρό θα κρυβόμαστε και θα αποφεύγουμε το δράκο. Εκείνοι που μας υπόσχονται το όμορφο τέλος του παραμυθιού, δεν μας λένε πως θα αποφύγουμε το δράκο  και έτσι η υπόσχεση να ζήσουμε καλύτερα, φαντάζει μάλλον ανέφικτη με την παρουσία του δράκου! Όσο για την κακιά μάγισσα, αυτή δε την συμπαθεί κανείς, αλλά είναι εκεί και έχει τεράστια δύναμη.

      Όσο για εκείνους που λένε ότι τελικά  ένα παραμύθι είναι όλα και τα παραμύθια τα αλλάζεις όποτε θέλεις, ανάλογα με την περίσταση, εκείνοι είναι οι πιο επικίνδυνοι. Ούτε από παραμύθια ξέρουν ούτε από πραγματικές ιστορίες.  Πως λοιπόν να τους ακούσουμε;

     Εμείς θέλουμε συγκεκριμένο τέλος στο παραμύθι μας. Αν όχι να ζήσουν και αυτοί καλά και μεις καλύτερα τουλάχιστον να ζήσουμε μόνο εμείς καλύτερα!
     Έτσι περιμένουμε το πριγκιπόπουλο, νάρθει καβάλα στο λευκό άλογο της εξουσίας, να σκοτώσει το δράκο και την κακιά μάγισσα και να μας κάνει να ζήσουν αυτοί καλά και μεις καλύτερα…
 
Αντί υποσημείωσης:
 Κάθε δύναμη βρίσκεται στην ένωση κι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, γιατί απ' το λαό πηγάζουν όλα και απ' αυτόν όλα εξαρτώνται.  (Benjamin Disraeli)