Καταπέλτης ο Αναπλ. Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του πανεπιστημίου Κρήτης Βασίλης Δαφέρμος κατά της εκλογής Ρίχτερ

Ρέθυμνο 7-12-14
Δημόσια Δήλωση

του Βασίλη Δαφέρμου,

Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης

Αγαπητοί Συνάδελφοι, Συμπατριώτες Κρητικοί

Σαν Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω ταπεινά συγνώμη από τον περήφανο Λαό της Κρήτης για το πολιτικό ατόπημα που διαπράξαμε να ανακηρύξουμε, Επίτιμο Διδάκτορα του Π.Κ. το γερμανό Καθηγητή Χ. Ρίχτερ. Αλλά πιστέψτε με, αυτό, έγινε από άγνοια. Δεν είχαμε ακριβή πληροφόρηση για το τελευταίο του βιβλίο, αλλά και για τη γενικότερη στάση του, τον τελευταίο καιρό. Ο Καθηγητής Ρίχτερ σε αυτό το βιβλίο του σαφέστατα ακροβατεί επικίνδυνα μεταξύ Ιστορικής Επιστήμης και  ρατσιστικής προπαγάνδας, εξισώνει το δίκαιο αγώνα του Κρητικού λαού με τη ναζιστική θηριωδία, δηλ. το θύμα με το θύτη, και αποδύεται σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ‘απομυθοποιήσει’, όπως λέει ο ίδιος, τη Μάχη της Κρήτης. Για την ακρίβεια, δεν κάνει λόγο για τη Μάχη της Κρήτης, αλλά για την ‘Κατάκτηση της Κρήτης’, λες και η Κρήτη είναι καμιά βραχονησίδα. Στην προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον αγώνα των Κρητικών αναπόφευκτα καταλήγει σε πολιτικές και επιστημονικές ελαφρότητες. Λέει για παράδειγμα, ότι ‘πραγματοποιούσαμε, εμείς οι Κρητικοί, νυκτερινές επιθέσεις και δεν αφήναμε τους Γερμανούς  στρατιώτες να ξεκουραστούν’, ώστε να σφάζουν και να καίνε καλύτερα, τη μέρα. Πάλι καλά που δεν μας είπε να κερνάμε τους καταϊδρωμένους γερμανούς αλεξιπτωτιστές στο Μάλεμε, παγωτά. Οι πολιτικές αφέλειες όμως του κ. Ρίχτερ, δεν έχουν τελειωμό. Μας υποδεικνύει, με σαφήνεια και τον τρόπο με τον οποίο θα αντισταθούμε στους γερμανούς φονιάδες. Θέλει από μας, ‘σύγχρονο’ και ‘πολιτισμένο’ τρόπο αντίστασης, όχι δρεπάνια και μαχαίρια…!! Θα γελάσει κάθε πικραμένος, μου φαίνεται, όταν η ακριβής μετάφραση, από το γερμανικό πρωτότυπο, φτάσει στα χέρια μας. Το λέω αυτό διότι, κάτι μου λέει, ότι ο γερμανός Καθηγητής τα λέει πιο ‘βαριά’ στο γερμανικό πρωτότυπο.

Και καλά, ο γερμανός Καθηγητής λέει αυτά που λέει και είναι αυτός που είναι. Εμείς τι κάνουμε; Κι όταν λέω εμείς, εννοώ τους μάχιμους Καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σε ό,τι με αφορά, ανησυχώ για δυο πράγματα: 

• Πρώτον, για το βαθύ χάσμα που ανοίχθηκε ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και την τοπική κοινωνία εξ αιτίας της άτυχης ανακήρυξης.

• Δεύτερον, για το βαθύ ρήγμα στην εξωτερική μας πολιτική, για τον ίδιο λόγο.  Με τι διαπραγματευτικά κότσια θα προσέλθουμε στη συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις; Αφού δεχθήκαμε ότι κι δυο (Έλληνες και Γερμανοί), κάναμε ακρότητες, σφάλαμε κι οι δυο, γιατί να ζητάει ο ένας να τον πληρώσει ο άλλος; Οι θυσίες στο Κοντομαρί, στα Ανώγεια, στη Βιάννο, οι εκτελέσεις, οι λεηλασίες και οι αθλιότητες των Γερμανών, εξ αιτίας της ανακήρυξης, διαγράφονται με μια μονοκοντυλιά. Δεν υπάρχουν πληγές στο σώμα την Κρήτης. Οι Γερμανοί δεν έκαψαν, δεν σκότωσαν, δεν εξανδραπόδισαν. Δεν υπήρξε τίποτε. Απλά ήρθαν μια βόλτα…!

• Αυτό είναι κύριοι Συνάδελφοι/Καθηγητές του Π.Κ., είτε μας αρέσει είτε όχι, το βαθύτερο νόημα της απονομής του διδακτορικού στον κ. Ρίχτερ. 

• Επομένως αυτό είναι επονείδιστο.  Είναι ύβρις στο πρόσωπο της Κρήτης. Και πρέπει πάραυτα, να ανακληθεί. Κι ακόμη πρέπει άμεσα, χωρίς μακρόσυρτες αναλύσεις, κουλτουριάρικες και βολικά γενικόλογες προσεγγίσεις, να δείξουμε έμπρακτη μεταμέλεια, να ζητήσουμε συγνώμη από την κοινωνία της Κρήτης. Τι εννοώ;

• Σαφέστατα θα πρέπει να υπάρξουν παραιτήσεις και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο, στην ιεραρχία του Π.Κ. Σκέφτομαι ότι αν, ο Αναπληρωτής Πρύτανη, ο Καθηγητής κ. Βασίλειος Καρδάσης δεν πήγαινε στην τελετή ανακήρυξης να την νομιμοποιήσει με την παρουσία του, διαρκούσης της κατάληψης των φοιτητών, αυτή η καταστροφική απονομή δεν θα είχε γίνει. Διότι, το άλλο μέλος της Πρυτανείας, που εκπροσωπεί τον Πρύτανη, η Αναπληρώτρια Πρύτανη, η Καθηγήτρια κ. Ελένη Παπαδάκη ποτέ και με τίποτε, δεν θα πήγαινε. Αυτό προκύπτει από την μέχρι τώρα στάση της. Ήταν και παραμένει πολιτικά, και όχι μόνον, άμεμπτη. Στο λογαριασμό επομένως της αναπλήρωσης του κ. Πρύτανη, απομένει μόνον ο κ. Καρδάσης.  Αλήθεια, τι τον έσπρωξε να πάει; Τι τον έκανε να παραβλέψει τις ζωηρές αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία; Κι αφού είδε όλον αυτό τον κόσμο να διαμαρτύρεται, γιατί δεν πρότεινε αναβολή, ώστε να συνεδριάσουν τα θεσμικά όργανα του Πανεπιστημίου να συζητήσουν το ζήτημα; Σώνει και καλά έπρεπε διαρκούσης της κατάληψης να γίνει αυτή η ανακήρυξη; Στο όνομα, άραγε, τίνος ιδανικού; Βαριές πολιτικές ευθύνες λοιπόν για τον κ. Καρδάση. Αν δεν παραιτηθεί, αυτοδίκαια του αφιερώνονται οι στοίχοι της Κικής Δημουλά: ‘Δεν έφταιγε αυτός. Τόσος ήτανε..’.

• Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω, ότι η θλιβερή υπόθεση της ανακήρυξης του κ. Ρίχτερ ως επίτιμου διδάκτορα, είναι ικανή να αμαυρώσει την ιστορία του καλύτερου Πανεπιστημίου της Ελλάδας. Του Πανεπιστημίου Κρήτης.

• Ας συνεδριάσουν λοιπόν τα θεσμικά όργανα του Πανεπιστημίου μας, για να ξεπλύνουμε από πάνω μας τη ντροπή.